Baker/Great Basin National Park ( gereden afstand in en naar het park 56 miles, 90 km)Overnachting: Border Inn (www.greatbasinpark.com/borderinn.htm) prijs kamer $40
Na het ontbijt rijden we naar het Great Basin National Park. Dit is één van de minder bekende nationale parken van Amerika. Het is ook nog niet zolang een nationaal park. Pas sinds 1986. Het heeft twee bekende ‘attracties’. Ten eerste de Lehman Caves, een grottencomplex, en ten tweede de Wheeler Peak, een ruim vierduizend meter hoge berg waarop de Bristlecone Pines bomen groeien. Voor informatie over het Great Basin National Park: Zie http://www.nps.gov/grba/ of de site http://www.great.basin.national-park.com/.
We rijden eerst naar het Visitor Center. Vanwege de hitte adviseert een ranger ons om ’s morgens naar de Wheeler Peak te rijden en daar te gaan wandelen en dan ’s middags de Lehman Caves te bezoeken. We schrijven in voor de rondleiding die om drie uur begint en rijden vervolgens de scenic drive van de Wheeler Peak op. 25 Minuten en een kronkelige weg later bevinden we ons bij het eindpunt van deze weg, een parkeerplaats op ruim 3500 meter hoogte. Vanaf hier loopt er een trail naar de Bristlecone Pines. Het is behoorlijk klimmen en we doen er met de nodige rustpauzes dan ook 75 minuten over om de bomen te bereiken.
Dan staan we wel oog in oog met de oudst levende boomsoort op aarde. De oudste boom hier is ruim 3200 jaar oud. Dit hebben ze kunnen meten door op verschillende plaatsen gaten in de stam te boren en de jaarringen te tellen. Voor het ontstaan van het park waren ze nog niet zo subtiel. In 1964 zaagde een student (overigens met toestemming van de US Forest Service!) een zeer oud lijkende Bristlecone Pine om, ging de jaarringen tellen en kwam toen tot de conclusie dat de boom liefst 4862 jaar oud was. Later onderzoek wees uit dat de boom zelfs al 4950 jaar oud was. Maar ja, hij was nu wel omgezaagd. Het is een raar idee dat sommige van deze Bristlecone Pines al leefden op het moment dat er in Egypte piramides gebouwd werden. De bomen zijn niet erg groot en zien er erg verweerd uit maar wel fotogeniek. We blijven er een half uurtje. De tocht omlaag gaat een stuk sneller dan omhoog en na 45 minuten afdalen zijn we weer bij onze auto.
We eten een heerlijke sandwich in de winkel / lunchroom bij het Visitor Center. Als de zeer vriendelijke serveerster hoort dat we de volgende dag naar Bryce gaan, komt ze met de tip om onderweg langs de Parowan Gap Petroglyphs te rijden. Op deze plek, zo’n 15 mijl ten noorden van Cedar City gelegen aan de weg welke loopt tussen de US 130 en I15 in, zijn Indiaanse rotstekeningen te zien. Volgens haar zouden onze kinderen dat heel leuk vinden. Ze laat een ranger zelfs een foldertje voor ons halen. We zijn er overigens niet heen gegaan, maar voor wie kinderen heeft, die in de indiaanse cultuur geïnteresseerd zijn, is het misschien een idee.
Om drie uur ’s middags gaan we ondergronds. Er zijn drie rondleidingen door de Lehman Caves. Van een half uur, van een heel uur en van anderhalf uur. Onze kinderen zijn niet van die grotbezoekers en een half uur vinden ze meer dan genoeg. De groep bestaat uit 15 man. Echt bijzonder is de grot niet. De gebruikelijke stalactieten en stalagmieten. Na een half uur voegt zich opeens een tweede ranger bij de rondleiding. Hij komt de vier mensen ophalen van de halfuursrondleiding. Hé, dat zijn wij. Het blijkt dat de halfuursrondleiding en de rondleiding van een uur samengevoegd zijn. Wij zijn de enige die voor een half uur gekozen hadden. Als we buiten zijn, zeggen Judith en Marijke dat ze eigenlijk nog wel langer in de grot hadden willen blijven. Had dat even eerder gezegd. Dan hadden we de rondleiding van een uur kunnen vervolgen.
Gezien onze ervaringen met het diner in de Border Inn gaan we in Baker op zoek naar een ander restaurant. Baker is niet echt een wereldstad. Sterker nog, zo gauw je Baker binnen rijdt, moet je op de rem staan anders ben je er door heen. We zien maar één restaurant, T&D’s. Je kan er zowel Mexicaans als Italiaans eten krijgen en er zit ook winkel bij. De eigenaren zijn Terry en Debbie Steadman. Nadat ze allebei twintig jaar voor AT&T gewerkt hebben, zijn ze teruggekeerd naar dit verlaten oord (‘returning to one’s roots’), een leven van “high technology and the big city life“ achter zich latend. Aldus hun internetsite, waar ook foto’s van het restaurant op te vinden zijn, (adres: http://www.greatbasinpark.com/td.htm) Het eten is in ieder geval een stuk beter dan dat van gisteren in de Border Inn. Tegenover T&D’s zien we het Silver Jacket Motel liggen, het andere motel van Baker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten