Las Vegas, 6 augustus

Dag 19 Dinsdag 6 augustus 2002

Las Vegas

Overnachting:  Hotel Circus Circus Prijs kamer $64 http://www.circuscircus.com/index2.php

Het is gisterenavond laat geworden en daarom slapen we lang uit. Voordeeltje is dat het ongetwijfeld zal schelen bij de rij voor het ontbijt. Niet dus, blijkbaar hebben de ander paar duizend hotelgasten ook uitgeslapen. Het wachten duurt eindeloos. Op een gegeven moment valt het ons op dat de linkerrij veel sneller gaat dan onze rechterrij. Als we eindelijk bijna aan de beurt zijn, zien we hoe dat komt. Degene die de mensen door verwijst naar de vlaggetjesmensen begint elke keer als er plaatsen vrij komen met dezelfde rij. Als er drie plaatsen vrij zijn, dan is het links – rechts – links. Bij de volgende drie begint hij weer links: dus opnieuw links – rechts – links.  Geen wonder dat de linkerrij dan veel sneller gaat. Behulpzaam als we zijn, attenderen we de man op de fout in zijn systeem maar hij kijkt ons aan alsof we gek zijn. Hij doet het blijkbaar al jaren zo. Het ontbijt is overigens beter dan het avondeten. Bovendien is het voor ons gratis omdat we een bon kregen bij het inchecken.

Na het ontbijt gaan we de Adventure Dome bekijken. Dit is een soort overdekte kermis met airco. Er zijn niet alleen kraampjes waar je spelletjes kunt doen (de meeste kosten een dollar) maar er is ook een achtbaan. Er is een kraam waar je met een waterpistool in de mond van een clown moet schieten, waarna een ballon opgeblazen wordt. Je speelt het met tien kinderen tegelijk en wiens ballon het eerste knapt heeft gewonnen. Judith en Marijke spelen ook mee. Een volwassene die ook meedoet hangt zover naar voren dat hij wel van een meter dichterbij kan mikken dan de kinderen.

Heel sportief. Hij wint echter niet want tot zijn zichtbare ergernis knapt een andere ballon eerder. Als we kijken van wie die ballon is, zien we tot onze verbazing dat het die van Judith is. Ze straalt helemaal en krijgt een hondenknuffel als prijs.

Na de Adventure Dome gaan we buiten op de Strip casino’s bekijken. Eerst gaan we naar de Venetian. Hier is, de naam zegt het al, Venetië na gebouwd. Inclusief de grachten en de gondeliers. Binnen hebben ze op de plafonds van de arcades de lucht nageschilderd waardoor het net lijkt alsof je door de straten van Venetië loopt. Bij een pleintje zingen de gondeliers uit volle borst een Italiaans lied . De een kan het wat beter dan de andere. Marijke gaat nog even op de foto met Luciano Paverotti. Althans met een wassen beeld van hem. Vervolgens gaan we naar Caesars Palace. Hier is een fontein met standbeelden waaronder Caesar zelf die af en toe tot leven komen. Deze voorstelling vinden we niet echt indrukwekkend.

Als we weer buiten zijn, zien we dat het  twee minuten voor halfzes is en dat dus de piratenvoorstelling bij Treasure Island zo begint. De kinderen willen het graag nog een keer zien. We waarschuwen ze ervoor dat ze waarschijnlijk achteraan moeten staan en dat ze dan niks kunnen zien, maar dat vinden ze niet erg. We gaan op de brug naar de ingang van het Casino staan en binnen no-time hebben Judith en Marijke een plaatsje vooraan bij de reling gevonden. Ook wij kunnen het goed zien. Het wachten van gisteren had dus niet gehoeven. De show begint echter niet op tijd en na vijf minuten wachten wordt er om geroepen dat de show in verband met de te sterke wind is afgelast. In verband met de grote explosies en steekvlammen kan dat gevaar voor de acteurs opleveren. De kinderen zijn teleurgesteld maar het is niet anders.

Iedereen heeft honger en we besluiten om in Treasure Island te gaan eten. Puur bij toeval belanden we in de Kahunaville en dit restaurant blijkt een zeer gelukkige keuze te zijn. Een aanrader. Het eten is lekker en om de twintig minuten is er een waterballet op muziek. Wij hebben een tafeltje vooraan. Het personeel is allervriendelijkst. Zo doen ze er absoluut niet moeilijk over dat Marijke eerst haar glas limonade over de grond omgooit en even later de dop van de ketchupfles er tijdens het schudden af laat vliegen, zodat de ketchup alle kanten op spettert. Je kan er dus rustig gaan eten. Zeg alleen niet dat je uit Holland komt want anders herinneren ze zich ons misschien nog. Als we weer buiten komen is het net zeven uur en deze keer gaat de piratenvoorstelling wel door. Judith en Marijke wurmen zich opnieuw tussen de mensen door en staan weer met hun neus vooraan. Het is w ed erom een groot succes. Daarna gaan we naar de Mirage om het uitbarsten van de vulkaan te aanschouwen.

Er zijn nog veel meer leuke attracties voor kinderen in Las Vegas zoals het waterballet bij Bellagio, de lichtshow van Fremont Street of het dolfijnenverblijf bij de Mirage. Helaas hebben we niet overal tijd voor. Nadat we nog in totaal een dollar verloren hebben in de gokmachines gaan we terug naar Circus Circus. Als we binnenkomen kijken we nog even bij de Midway. Twee ac rob aten die elkaar op een moeilijke maar ongetwijfeld knappe manier aan het optillen zijn, ontlokken niet veel enthousiasme bij Marijke. ‘Twee mannen in hun onderbroek wat is daar nou aan?’ luidt haar recensie. Ze mogen nog een paar spelletjes spelen waarbij Marijke een knuffel wint –weer iets extra’s om mee te sjouwen- en daarna gaan we terug naar onze kamer. Daar beleven we een klein drama. Marijke’s favoriete pyjamajasje (met Tweety erop) is zoek. Ze blijkt hem vanochtend tussen de handdoeken gelegd te hebben en dus is de pyjama natuurlijk per ongeluk meegenomen toen de handdoeken verschoond werden. Tja, die zit dus nu ergens in grote berg. We bellen de Lost and Found departement maar die hebben hem niet gevonden. We moeten morgen maar weer bellen als de mensen van de linnengoed afdeling er weer zijn.

De kinderen willen overigens morgen helemaal niet vertrekken. Ze willen nog wel twee weken langer in Las Vegas blijven. Papa en mama niet. Die zijn volkomen uitgeteld na zo’n dag.