Springdale – Grand Canyon (gereden afstand 257 miles, 412 km)
Overnachting: Thunderbird Lodge www.grandcanyonlodges.com
prijs kamer: $129
Vandaag staat het rijden naar de South Rim van de Grand Canyon op het programma. We hadden van tevoren bedacht dat de Grand Canyon iets was dat de kinderen moesten zien. En aangezien wij de South Rim mooier vinden dan de North Rim kozen we voor de South Rim. Nu hebben we spijt van deze keuze. Het betekent een omweg van twee dagen. De kinderen zijn het lange reizen en het wandelen in de hitte in een natuurpark een beetje moe. Achteraf bekeken hadden we beter óf de Grand Canyon helemaal moeten overslaan óf voor de North Rim moeten kiezen. Deze laatste hadden we dan onderweg van Bryce naar Zion mee kunnen nemen. Dit had dan een dag extra rijden bespaard en die hadden we dan kunnen gebruiken om ergens anders wat langer te blijven. Foutje in de planning dus.
We vertrekken voor ons doen vrij vroeg uit Springdale. Om tien uur al. Het is al weer behoorlijk warm. Marijke drinkt ijskoud water en dat blijkt even later slecht te bevallen. Ze geeft in de auto onverwachts over. Als we alles schoon gemaakt hebben, blijkt er ook wat op de gameboy van Judith terechtgekomen te zijn. Wie wil weten of deze daar goed tegen kan, bij deze het antwoord op deze consumententest. Niet dus, hij doet het niet meer. Een klein drama dus. We leggen de gameboy in de zon zodat hij kan op drogen en hopen dat hij het alsnog gaat doen. Judith mag van Marijke haar gameboy lenen.
We rijden via de SR 89 naar Kanab. Daar kiezen we voor de SR 89A. Bij Jacob Lake slaan we links af. Ga je rechtdoor dan is het nog ruim 40 mijl naar de North Rim van de Grand Canyon. De afstand tussen de North Rim en de South Rim bedraagt 10 mijl. Dus hemelsbreed zitten we nog maar 50 mijl van ons hotel op de South Rim af. Echter over de weg bedraagt afstand nog bijna 200 mijl. We hebben dus nog een hoop te rijden. Vlak na Jacob Lake begint het te regenen en niet zo klein beetje ook. Gelukkig duurt het niet lang en even later is het weer droog. De SR 89A is een mooie scenic route. Het eerste deel gaat door het Kaibab National Forest.
Daarna rij je door een soort woestijn. Een soort ’once upon a time in the west’ landschap. Om een uur of twee komen we bij het plaatsje Marble Canyon. Hier vlakbij moet ook ergens de Antelope Canyon liggen. We hebben er mooie foto’s van gezien, maar je kan niet alles bekijken. Vervolgens rijden we over de Navajo Bridge over de Colorado. Hier begint de Navajo Indian Reservation. Beneden op de rivier zien we een grote gele rubberen boot. Het is echt een joekel van een ding. Er zitten wel meer dan tien mensen op. Ze zijn aan het raften door de Grand Canyon. Bij de brug zien we ook de eerste indianenstalletjes. Onderweg komen we er meer tegen. We hadden Judith en Marijke beloofd dat ze allebei een sieraad mochten kopen. We stoppen bij een plek waar wat meer stalletjes staan. Judith en Marijke kiezen allebei voor een ketting. De prijs van $5 valt mee.
Bij Cameron nemen we de Highway 64 en rijden via de east entrance het Grand Canyon National park binnen. Bij Desert View stoppen we. Hier is het eerste echt mooie uitzichtpunt over de Grand Canyon. Het is er druk. We hebben nog net de laatste parkeerplaats. Het uitzicht is mooi en indrukwekkend. In de verte kunnen we tussen de roodbruine canyonwanden de Colorado zien. De rivier die bij de Navajo Bridge groenblauw was, is hier bruin. Het is voor ons de derde keer dat we de Grand Canyon bekijken en op een of andere wijze bekruipt ons hier weer hetzelfde gevoel als bij Bryce. Het is mooi maar we hebben het al gezien. Dit gevoel hadden we bij Yosemite en Zion absoluut niet. Die bleven ook de derde keer prachtig om te bekijken. Misschien komt het omdat de natuur in Yosemite en Zion beweegt (de rivieren, de watervallen, de dieren), terwijl in Bryce en de Grand Canyon de natuur “stil staat” (de rotsen en de canyon).
We bekijken de souvenirwinkel en de kinderen (en wij dus ook) beklimmen de aangrenzende Desert View Tower. Dit is een kleine uitzichttoren (drie verdiepingen hoog), die er uitziet alsof hij vroeger door indianen is gebouwd, maar dit is niet zo. Hij stamt uit 1932 en is, weliswaar naar voorbeelden van oude indiaanse torens, ontworpen door de architecte Mary Colter. Deze heeft vele historische bouwwerken in de Grand Canyon op haar naam staan, zoals het Hopi House (1905), Hermits Rest (1914), de Look Out Studio (1914) en de Bright Angel Lodge (1935). Ook de Phantom Ranch (1922) op de bodem van de Grand Canyon bij de Bright Angel Creek is van haar hand. Dit laatste gebouw hebben we niet gezien, maar de rest ziet er leuk uit. Aan de overkant zien we boven de North Rim onze regenbui van vanmiddag hangen. Hier is het stralend mooi weer.
Vervolgens rijden we over de east rim drive naar Grand Canyon Village. De Thunderbird Lodge is een modern motel op de rand van de canyon. Het is twee verdiepingen hoog. Vanuit onze kamer kijken we zo de canyon in. Dat is wel speciaal. Wie overweegt om dit motel te overnachten kunnen we aanraden om de $10 extra uit te geven voor een canyonview kamer. Beter nog is echter om een kamer met uitzicht op de canyon te nemen in de Kachina Lodge. Dit tweeling motel van de Thunderbird Lodge staat zelfs nog iets dichter bij de rand.
Als we ’s avonds de deur van onze lodge uitlopen om wat te gaan eten, is de regenbui van de North Rim er eindelijk in geslaagd om de canyon over te steken. Dit vergemakkelijkt wel de keuze waar we gaan eten, want we kiezen daarom voor het dichtstbijzijnde restaurant, de Arizona Room. Als we er weer uitkomen is het droog en bekijken we hoe de zonsondergang de kleuren van de wanden van de canyon verandert. Terug op onze hotelkamer is er nog een klein drama. De ketting van Judith breekt en het ziet er niet naar uit dat we hem kunnen maken. Waarom maken ze die dingen niet wat steviger. De enige schrale troost is dat de gameboy weer enige teken van leven vertoont.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten